A Igrexa de Santa Baia de Brens, situada na parroquia de Brens, no municipio de Cee (provincia da Coruña), é un destacado exemplo da arquitectura relixiosa rural galega. A súa construción remóntase ao século XVIII, aínda que foi obxecto de diversas reformas ao longo dos séculos, o que permitiu a súa boa conservación ata a actualidade.
Estruturalmente, a igrexa consta dunha capela maior rectangular, cuberta por unha bóveda de canón de cantería, e un corpo basilical dividido en tres naves, resultado dunha ampliación realizada no ano 1956.
No seu interior, sobresae o retablo maior, no que se aprecian elementos decorativos como placas e estípites, asociados aos recoñecidos artistas composteláns Simón Rodríguez e Casas e Novoa. No nicho central do panel principal, preside a escena a imaxe de Santa Eulalia (Santa Baia), que porta unha coroa de prata, a palma do martirio e un libro. Esta escultura constitúe un dos maiores fitos do Barroco conservados no concello de Cee.

O río Miñóns percorre a parroquia de Brens. É un afluente de gran beleza natural que se entrelaza a través de paisaxes rurais, formando parte do rico entorno hídrico da Costa da Morte.

O seu curso atravesa zonas de bosque autóctono galego, fluíndo por un entorno salvaxe e sereno á vez.

Un dos maiores atractivos do río Miñóns é un salto de auga que fascinou a locais e visitantes por xeracións. Esta cascada, coñecida simplemente como o "Descenso do Bruño", caeu creando pozas e ofrecendo un espectáculo visual de gran beleza, especialmente durante as épocas de choivas, que atrae a aqueles que gozan de actividades como o barranquismo.

Non só representa un recuncho de valor paisaxístico, senón que tamén é un emplazamento testemuña do carácter rural e natural da comarca de Cee, sendo unha xoia agochada de Galicia que merece ser descuberta.